Μου είπαν να φύγω να σωθώ απ’ του πολέμου τη φωτιά,
όμως δε μου είπαν πως μπορεί να σταματήσει η καρδιά.
Μου είπαν πως ήρθαν οι κακοί να κλέψουν τη χαρά μου,
όμως δε μου είπαν σε ποια αυλή θα ζήσουν πια τα όνειρά μου.

Μου χάραξαν άλλη ζωή, μ έναν θεό μ’ απείλησαν,
μου είπαν να κάνω υπομονή, για ξαστεριά μου μίλησαν,
όμως και μάνα κι αδερφό τα κύματα μου έκλεψαν
και που να πάω, που να σταθώ, τον ουρανό μου έκρυψαν.

Πονάω μάνα κι απορώ ποια γη θα με χωρέσει,
ποια αγκαλιά και ποιος θεός για μένα θα πονέσει
δε θέλω εγώ μανούλα μου πατρίδα να ξεχάσω,
ποιος θα μου πει για ποιο καλό ψυχή θα θυσιάσω.

Μου χάραξαν άλλη ζωή, μ έναν θεό μ’ απείλησαν,
μου είπαν να κάνω υπομονή, για ξαστεριά μου μίλησαν,
όμως και μάνα κι αδερφό τα κύματα μου έκλεψαν
και που να πάω, που να σταθώ, τον ουρανό μου έκρυψαν.

Έφυγα πρόσφυγας μικρός πριν να προλάβω να γνωρίσω
δικαιοσύνη και θεό, σ’ αυτή τη γη να περπατήσω,
τώρα διαβάτης ορφανός, είμαι χωρίς νερό κι ελπίδα
δίχως της μάνας αγκαλιά, χωρίς αγάπη και πατρίδα.