Εγώ σε βλέπω να μου δίνεσαι ολόκληρη
Και το σακάκι μου φοράς όταν σου λείπω
Να σε ρωτάω αν κρυώνεις γιατί ντύθηκες
Να λες «Γιατί έτσι νιώθω πως είμαστε δύο»
Ξαφνικά σαν να τέλειωσε ο χρόνος μας
Κι όταν είπα «Έλα δίπλα μου μείνε»
«Η ζωή είναι μία» μου φώναξες
«Κι ο καθένας μονάχος του είναι»

Ο καθένας μονάχος του λες
Ο καθένας μονάχος του είναι
Μα εμένα ποτέ δε με ρώτησες
Αν δική μου απόφαση είναι
Ο καθένας μοναχός του ναι
Μα εγώ θέλω να `μαι μαζί σου
Στο σακάκι μου μέσα κι οι δυο
Στο δικό σου τον ήλιο να ζω
Και στη βροχή σου
Εγώ θα `θελα να `μαι μαζί σου

Άνοιξα όλες τις στιγμές μας που μου έλεγες
«Αγκάλιασέ με τόσο μέχρι να πονέσω»
Τώρα σαν θύμηση κοιμάσαι κάπου μέσα μου
Μη μου ξυπνήσεις γιατί ξέρω δε θ’ αντέξω