Σαν το σκυλί με πέταξαν
στο δρόμο τα παιδιά μου.

Αχ, κάνε παιδιά να δεις καλό.

Βογκάει κι αστράφτει ο ουρανός
και ο βοριάς μουγκρίζει
κλαίνε τα μαύρα σύννεφα
κλαίει και η καρδιά μου
που με πετάξαν σαν σκυλί
στον δρόμο τα παιδιά μου.

Βοήθα Χριστέ και Παναγιά
την μαύρη απελπισιά μου,
ό,τι δεν βρήκα απ’ τους εχθρούς
το βρήκα απ’ τα παιδιά μου.

Πολλά φαρμάκια έχω πιει
για να τα μεγαλώσω
κι όμως αυτά μου πλήγωσαν
στο τέλος την ψυχή μου,
μα σαν πεθάνω κάποτε
ας έχουν την ευχή μου.