Εγώ κοιτάω τις πληγές
καρδιά μου να σου γιάνω
κι εσύ μ’ αναίδεια μου λες
χωρίς αυτόν δεν κάνω.

Και τι δε θα `δινα
καρδιά μου ευαίσθητη
αχ, πέτρινη να σ’ έκανα
κι αναίσθητη.

Εγώ μετράω τις πληγές
τα βράδια και πονάω
κι εσύ τρελή καρδιά μου θες
στην πόρτα του να πάω.

Και τι δε θα `δινα
καρδιά μου ευαίσθητη
αχ, πέτρινη να σ’ έκανα
κι αναίσθητη.