Δεν έχω περιθώρια
στενέψαν πια τα όρια
κι όμως νεώτερο ουδέν
μηδέν από μηδέν, μηδέν.

Όλα μου φαίνονται κενά
ασήμαντα και ταπεινά
τα ψάχνω με μπερδεύουνε
τ’ αφήνω με παιδεύουνε.

Κι εκεί που πάω να χαθώ
να τα ματάκια σου τα δυο
κι αλλάζει ευθύς το σκηνικό
στο βλέμμα σου το μαγικό.