Κάποια αγάπη μου παλιά
βάσανο απόψε πάλι
μια μαχαιριά μες στην καρδιά
μια ζάλη στο κεφάλι.

Δεν ξεχνιέται, δεν ξεχνιέται
στη σκέψη μου και στην καρδιά
θα ζει και θα πλανιέται.

Νόμιζα πως το πάθος μου
ο χρόνος θα το σβήσει
μα να π’ απόψε ο σεβντάς
δε λέει να μ’ αφήσει.

Δεν ξεχνιέται, δεν ξεχνιέται
στη σκέψη μου και στην καρδιά
θα ζει και θα πλανιέται.

Παίρνω τους δρόμους μοναχός
σαν φάντασμα γυρίζω
παραμιλάω σαν τρελός
πονάω και δακρύζω.

Δεν ξεχνιέται, δεν ξεχνιέται
στη σκέψη μου και στην καρδιά
θα ζει και θα πλανιέται.