Η ομορφιά σου κι η τσαχπινιά σου
κι αυτή η πλανεύτρα γλυκιά ματιά σου
με ηλεκτρίζουν και με φορτίζουν
με πόθο ασυγκράτητο
μα ξέρω είσαι εσύ, κυρά μου,
ψηλό βουνό κι απάτητο.

Ορειβάτης θα γινώ
και στη γλυκιά αγκαλιά σου
θα βρεθώ.

Είσαι βουνό, βουνό χιονισμένο
και πώς θ’ ανέβω στην κορφή, το καημένο
τρέμει η καρδιά μου μήπως, κυρά μου,
άλλος προφτάσει κι ανεβεί
και σε κερδίσει και μου στερήσει
τη μόνη ελπίδα στη ζωή.

Ορειβάτης θα γινώ
και στη γλυκιά αγκαλιά σου
θα βρεθώ.