Παιχνίδια παίζει ο έρωτας μ’ απατηλούς κανόνες
με μίκρυνες στα μάτια σου κι ένιωσα ντροπή.
Έγινα αστείο να γελάς στα γλέντια με θαμώνες
και ξέμεινα σαν μουσική που σβήνει στη σιωπή.

Τα μάτια σου η ανατολή και τα δικά σου η δύση
το ξέρω πως στο χάρτη σου δεν έχω ριζικό.
Μα είναι η αγάπη σφαιρική κι αυτή θα επικρατήσει
αφού στη σφαίρα η δύση πια είναι κάτι σχετικό.

Τα πάντα επιτρέπονται στου έρωτα τη μάχη
είναι μια αλήθεια σταθερή, ο χρόνος δεν αλλάζει.
Ο άντρας που θα αγαπώ πρέπει το σθένος να `χει
να επιμένει πάντοτε, ποτέ να μη δειλιάζει.

Τα μάτια σου η ανατολή και τα δικά σου η δύση
το ξέρω πως στο χάρτη σου δεν έχω ριζικό.
Μα είναι η αγάπη σφαιρική κι αυτή θα επικρατήσει
αφού στη σφαίρα η δύση πια είναι κάτι σχετικό.