|
Στίχοι:
Μουσική: Αντώνης Σκόκος
Αν είναι δυνατόν τι νόμιζες λοιπόν
πως θα έπεφτα απ’ τη γέφυρα των αναστεναγμών.
Αν είναι δυνατόν ποιος έχει ανάγκη ποιον
η σιγουριά σου αγόρι μου είναι άνω ποταμών.
Μες στην απελπισία σου δεν ξέρεις τι έχεις χάσει
η απερισκεψία σου μ’ έχει εντυπωσιάσει.
Για κανένα δεν κλαίει μια γυναίκα
για κανένα αυτό που ακούς.
Σαν κι εσένα μπορώ να βρω άλλους δέκα
μην έχεις ενδοιασμούς.
Για κανένα δε θα τα βάζω μάγκα
για κανένα το `χω ορκιστεί.
Κι αν εσένα σ’ είχαν ανάγκη πάντα
δεν σ’ έχω ανάγκη εγώ.
Αν είναι δυνατόν τι νόμιζες λοιπόν
δεν είσαι καν στη λίστα των μεγάλων εραστών.
Αν είναι δυνατόν εσύ είσαι παρελθόν
ακόμα ένας στον κύκλο των χαμένων ποιητών.
Μες στην απελπισία σου δεν ξέρεις τι έχεις χάσει
η απερισκεψία σου μ’ έχει εντυπωσιάσει.
Για κανένα δεν κλαίει μια γυναίκα
για κανένα αυτό που ακούς.
Σαν κι εσένα μπορώ να βρω άλλους δέκα
μην έχεις ενδοιασμούς.
Για κανένα δε θα τα βάζω μάγκα
για κανένα το `χω ορκιστεί.
Κι αν εσένα σ’ είχαν ανάγκη πάντα
δεν σ’ έχω ανάγκη εγώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 955 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|