Δεν έχεις πια ίχνος ντροπής με όσα μου λες
είσαι όλο πείσμα και απειλές
και εγώ υπομένω , είναι κατάντημα αυτό
μα να σ'άφήσω δεν μπορώ και παραμένω.

Είσαι για μένα μια εξάρτηση
που δεν μπορώ πια να σ'αφήσω
είσαι γλυκιά καταστροφή
δρόμος χωρίς επιστροφή.

Είσαι για μένα μια εξάρτηση
που δεν μπορώ πια να σ'αφήσω
μα χώρια σου ούτε στιγμή
πια δεν μπορώ να ζήσω.

Μέσα στο πέλαγο του πόθου ναυαγώ
είσαι αδιέξοδο που δεν μπορώ να βγω
μέσα στην πλάνα σου αγκαλιά
με δυο λάγνα σου φιλιά
θύμα σου γίνομαι.