Φωνάζω γιατί δεν μπορώ
να ακούσω τη φωνή μου
Βιολιά και φυσαρμόνικες
άπλωσαν τα φτερά τους

Βαριές κουρτίνες
χρώματα που ανοίγουνε
Και απόψε θέλησαν
να βγουν για τα παλιά

Τα Φώτα μιας σκηνής
που με ξεθώριασε
Στα φύλα των μαλλιών μου
το όνομά της

Βαριές κουρτίνες
χρώματα που ανοίγουνε
και μ’ άφησαν κοντά
κοντά και μακριά της

Καρφώνω στον καθρέφτη μου
σαν νάρκισσος
Αυτά που μ’ αγαπούσαν
τόσα χρόνια

Βαριές κουρτίνες
χρώματα που ανοίγουνε
Ξεθώριασαν με τον καιρό
και ένιωσα σαν χιονιά