Είμαι καψούρης, καψούρης, καψούρης
πολύ καψούρης σου λέω, καψούρης
είμαι για πάρτη της τρελός.
Μόλις τη βλέπω παθαίνω, πεθαίνω
και τη σκιά μου ακόμα ζηλεύω
την αγαπάω σαν τρελός.

Τι να σας πω για το κορίτσι που αγάπησα
είναι φωτιά μέχρι το σπίτι μου παράτησα.
Και η γυναίκα μου μου λέει παραστράτησα
όμως χαλάλι μια φορά κι εγώ αμάρτησα.

Είμαι καψούρης, καψούρης, καψούρης
πολύ καψούρης, καψούρης, καψούρης
είμαι για πάρτη της τρελός.
Μόλις τη βλέπω τα χάνω, παθαίνω
και τη σκιά μου κι αυτήνε ζηλεύω
την αγαπάω σαν τρελός.

Τι να σας πω αυτή η γυναίκα είναι μαρτύριο
η αγκαλιά της ανυπόφορο μυστήριο.
Είναι παιδί που σαν το βλέπεις ηλεκτρίζεσαι
και στα φιλία της λιώνεις, χάνεσαι, ζαλίζεσαι.

Είμαι καψούρης, καψούρης, καψούρης
πολύ καψούρης σου λέω, καψούρης
είμαι για πάρτη της τρελός.
Μόλις τη βλέπω τα χάνω, πεθαίνω
και τη σκιά μου ακόμα ζηλεύω
την αγαπάω σαν τρελός.

Είμαι καψούρης, καψούρης, καψούρης.