Δεν υποφέρεσαι βρε κοινωνία
κι έξω απ’ τα δόντια θα σου τα πω
κρίμα που σου `χω αδυναμία
κι απ’ τα παράπονα αγανακτώ.

Να `χα τον τρόπο να επιβάλλω
δικαιοσύνη να επικρατεί
και στη ζωή μια σειρά να σου βάλω
βρε κοινωνία παρανοϊκή.

Δεν υποφέρεσαι βρε κοινωνία
κι έξω απ’ τα δόντια θα σου τα πω
κρίμα που σου `χω αδυναμία
κι απ’ τα παράπονα αγανακτώ.

Να `χα τον τρόπο να καταργήσω
την αδικία και την ψευτιά
σ’ ένα καλύτερο κόσμο να ζήσω
να έχει αισθήματα και ανθρωπιά.

Δεν υποφέρεσαι βρε κοινωνία
κι έξω απ’ τα δόντια θα σου τα πω
κρίμα που σου `χω αδυναμία
κι απ’ τα παράπονα αγανακτώ.