|
Στίχοι: Βασιλική Λαμπίρη
Μουσική: Θεόδωρος Κουέλης
Σπίτι που μοιάζεις ανοιχτό
νυχοπατώ πηγαίνω
μάνταλο όταν πάω για να μπω
και διπλοκλειδωμένο.
Είπα να σου στείλω ένα γράμμα
αφού η σιωπή και η κραυγή είναι το ίδιο πράγμα
κι αφού η σιωπή και η κραυγή είναι το ίδιο πράγμα.
Δε θα σου στείλω γράμμα
ρίχνω μελάνι στο αίμα και γράφω στο τραύμα
κλείνω τις πόρτες θρύψαλα τα τζάμια ποτάμια
δε θα σου ξαναστείλω γράμμα.
Ήπιες πληγή και ερημιά
ζήτησες να ανασάνεις
σου `φερα αθάνατα νερά
να ΄χεις να πιεις να γιάνεις.
Είπα να σου στείλω ένα γράμμα
αφού η σιωπή και η κραυγή είναι το ίδιο πράγμα
κι αφού η σιωπή και η κραυγή είναι το ίδιο πράγμα.
Δε θα σου στείλω γράμμα
ρίχνω μελάνι στο αίμα και γράφω στο τραύμα
κλείνω τις πόρτες θρύψαλα τα τζάμια ποτάμια
δε θα σου ξαναστείλω γράμμα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 983 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|