Φεύγεις κι μ’ αφήνεις μόνο δίχως συντροφιά
δίχως τα γλυκά σου χάδια δίχως αγκαλιά.
Και για μένα δεν υπάρχει πιο βαρύς καημός
απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να `μαι μοναχός.

Φεύγεις κι μ’ αφήνεις μόνο δίχως να σκεφτείς
μια καρδιά σαν τη δική μου πες μου που θα βρεις.
Και για μένα δεν υπάρχει πιο βαρύς καημός
απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να `μαι μοναχός.

Φεύγεις κι μ’ αφήνεις μόνο μες στην ερημιά
μες στην άδεια κάμαρα μου δίχως συντροφιά.
Και για μένα δεν υπάρχει πιο βαρύς καημός
απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να `μαι μοναχός.