Σαν φλόγες με καίνε ξανά τα φιλιά της
κι αν θέλω να φύγω δεν πάω μακριά της.
Τα χάδια της είναι ζωή στο κορμί μου
τη διώχνω μα πάλι την έχω μαζί μου.

Πεθαίνω από έρωτα απόψε πεθαίνω
παράνομος είμαι μα ακόμα τη θέλω.

Εκείνη θυμάμαι τις νύχτες και κλαίω
μονάχος μου είμαι να `ρθει τη γυρεύω.
Στα χέρια της μέσα το είναι μου αφήνω
αιχμάλωτος είμαι και πώς να ξεφύγω.

Πεθαίνω από έρωτα απόψε πεθαίνω
παράνομος είμαι μα ακόμα τη θέλω.