Έχω αφήσει τα κλειδιά πάνω στην πόρτα
να ανοίξεις
όταν γυρίσεις απόψε.

Και μη σκεφτείς πως είναι αργά
ποτέ δεν είναι αργά.
Μη σκεφτείς πως είναι αργά
ποτέ δεν είναι αργά.

Κλείνω τα μάτια και περνώ
του ονείρου μου την πόρτα
δρόμοι δεσμίδες σαν ηλιαχτίδες
οι δρόμοι που σε φέρνουν ως εδώ.

Να σε αγγίξω δεν μπορώ
μα κοίταξε με όπως πρώτα
για ό,τι δικό μου
μια εξήγηση δώς μου απόψε.

Και μη σκεφτείς πως είναι αργά
ποτέ δεν είναι αργά.
Μη σκεφτείς πως είναι αργά
ποτέ δεν είναι αργά.