Ζητώ μια δυνατή βροχή
φεγγάρια να ξηλώνει
και να πονάει τον άνθρωπο
σα να τονέ μαλώνει.

Να πέσουνε τα σύννεφα
και να έρπονται σα φίδια
και να τσιμπάνε όποιον βρουν
θανάσιμα στολίδια.

Κι ο ήλιο περιπλανώμενος
σε ανήλιαγα σοκάκια
να καταπίνει ότι βρει
να κατοικεί στα τζάκια.

Ζητάω όλα του ουρανού
το χώμα να σκεπάσουν
και τότε οι μύχιοι διάολοι
αιώνια θα σωπάσουν.

Κι οταν πεθαίνει ο άνθρωπος
σύννεφο να τον θάβει
και με ενα αστέρι σάβανο
να γίνεται καράβι.

Κι όταν πεθαίνεις άνθρωπε
σύννεφο να σε θάβει
και με ένα αστέρι σάβανο
να γίνεσαι καράβι.