Μάνα δεν έχω το φυλαχτό
για της καρδιάς τον πόνο.
Ημουν λεβέντης σαν το αητό
και απ’ την αγάπη λυώνω.

Τρέξε και πες της
μεσάνυχτα να `ρθει
και αν δε με θέλει
φέρε κοφτερό σπαθί.

Νύχτες και μέρες πολύ καυτό
μαύρη πληγή μ’ ανοίγει.
Μάνα, δεν ξέρω που να πιαστώ,
δάκρυ πικρό με πνίγει.