Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271226 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Which side are you on      
 
Στίχοι:  
Υπόγεια Ρεύματα
Μουσική:  
Florence Reece


Διασκευή από τα Υπόγεια Ρεύματα του τραγουδιού Which side are you on της Florence Reece που
γράφτηκε σαν διαμαρτυρία για την απεργία των Μεταλορύχων της Harlan County το 1931

Ελάτε μαζευτείτε
κάτι έχω να σας πω,
στον τοίχο θα μας στήσουν
γι’ αυτό και σε ρωτώ.

Which side are you on. (x4 )

Χρωστάν δεν τους χρωστάμε
αυτό να θυμηθείς,
σαν έρθει εκείνη η ώρα
μπροστά τους να σταθείς.

Which side are you on. (x4)

Οι βουλευτές μας κλαίνε
δημοκρατία ζητούν,
μα οι δημοκρατίες τους
όλους δεν μας χωρούν.

Which side are you on. (x4 )

Ο δήμος είμαστε όλοι
προσεξτε το καλά,
το αίμα όταν χύνεται
κι άλλο αίμα ζητά.

Which side are you on. (x4 )

Καιρός να αποφασίσεις
δεν παίρνει αναβολή,
στη θέση αυτού που πνίγεται
αύριο θα `σαι εσύ.

Which side are you on. (x4 )




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 100%  (1 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 1736
      Σχόλια: 1
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 20-12-2016
   seizeTHEday
11-11-2021 21:04
Το τραγούδια από τα Υπόγεια Ρεύματα:
https://youtu.be/RIiE8Wk8aSw

Αντιγράφοντας από την περιγραφή του βίντεο:
Το “which side are you on” είναι ένα τραγούδι διαμαρτυρίας
που γράφτηκε από την Florence Reece το 1931
για την απεργία των μεταλλωρύχων της Harlan County .
Σαν τέτοιο και λειτουργώντας πια σαν φόρμα,
έχει έκτοτε χρησιμοποιηθεί για άλλες συγκρούσεις σε άλλες εποχές,
με τους στίχους κάθε φορά να προσαρμόζονται λίγο ή πολύ στις συνθήκες,
κρατώντας πάντα την κεντρική προτροπή “να διαλέξουμε πλευρά”.
Με αυτές τις σκέψεις κάναμε αυτή την προσαρμογή,
οι στίχοι δεν μιλάνε για τους μεταλλωρύχους της Χαρλαν καουντι και τα αφεντικά τους
αλλά γι' αυτούς που ασκούν την εξουσία και αυτούς που την υφίστανται,
για τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο και το αφεντικό του που είναι ο παροιμιώδης ανθρωπάκος κάποιου άλλου αφεντικού, για τη Δημοκρατία των λίγων (πως είναι δυνατόν;),
για τον πόνο του διπλανού που πρέπει να τον νοιώσουμε δικό μας,
για να διαλέξουμε πλευρά και να την κρατήσουμε, με τα πόδια σταθερά στη γη.

Έτσι λοιπόν αυτό το τραγούδι ανήκει στην εποχή του και όχι σε μας.

Δεν διεκδικούμε πνευματικά δικαιώματα
και δεν επιτρέπουμε διαφημίσεις στο παρόν βίντεο (αυτό μπορούμε να κάνουμε)

χρησιμοποιήστε το ή πετάξτε το

υπόγεια ρεύματα


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο