Άννα μικρή της καταχνιάς
Και του Σαββάτου
Κλείνεις τις πόρτες της χαράς
στο πέρασμά του.

Με τα τερτίπια
Έριξες στάχτη και φωτιά
Στα καρδιοχτύπια
Που ζούσε όλη η γειτονιά
Σαν πριγκηπέσα
Κρύβεις μαχαίρια στα φιλιά
Και δίχως μπέσα
Μας πετσοκόβεις τα παιδιά.

Κάναμε ξόρκια μη χαθείς
Σε άλλους δρόμους
Μη κάνεις πως και υπαχθείς
Σε ξένους νόμους.

Με τα τερτίπια
Έριξες στάχτη και φωτιά
Στα καρδιοχτύπια
Που ζούσε όλη η γειτονιά
Σαν πριγκιπέσα
Κρύβεις μαχαίρια στα φιλιά
Και δίχως μπέσα
Μας πετσοκόβεις τα παιδιά.