Τη μέρα ο ήλιος βάλσαμο, ζεσταίνει
Και στις καρδιάς μας τις ρωγμές το φως του μπαίνει!
Να πιούμε στην υγειά του πικραμένοι
Κι ύστερα θρύψαλα ο πόνος μας ας γένει!

Να σεργιανάς εκεί…
Όπου ο έρωτας αδίκημα δεν είναι
Να σεργιανάς εκεί…
Όπου η αγάπη όρια δε γνωρίζει!

Το βράδυ σε μαγεύει η σελήνη
Με το τραγούδι των σειρήνων!
Να πιούνε απόψε στην υγειά της τ’ άστρα
Κι ύστερα θρύψαλα το κρύσταλλο ας γένει!