Ντύσου, καλή μου, το φως το ζεστό της αυγής,
όμορφη, αστόλιστη σαν τα σπουδαία της Γης.
Ντύσε βραχιόλι τ’ ασήμι της κρύας βροχής.

Ντύσου , καλή μου!
Ντύσου, ακριβή μου!
Όμορφη, αστόλιστη σαν τα σπουδαία της Γης.

Πήρα προχτές δανεικά απ’ το Μηνά δέκα ευρώ.
Πήγαινε πάρ’ του παιδιού κασκολάκι ζεστό...
Νά `βγει ο χειμώνας και κάπου δουλίτσα θα βρω.

Κράτα, καλή μου!
Κράτα, ακριβή μου!
Κράτα και ντύσου το φως της αυγής το ζεστό.