Εσύ είσαι η φωνή μέσ’ στις φωνές,
μιλάς και ομορφαίνουν οι στιγμές,
τραγούδι που `ναι οι νότες του γλυκές,
εσύ είσαι η φωνή μέσ’ στις φωνές.

Εσύ είσαι η χαρά μέσ’ στις χαρές,
τα χείλια σου μιλούνε για φωτιές,
τα χέρια σου με κάνουν ό,τι θες,
εσύ είσαι η χαρά μέσ’ στις χαρές.

Μόνο εσύ, μόνο εσύ, τίποτ’ άλλο,
και το τέλος κι αρχή είσαι εσύ,
μόνο εσύ, μόνο εσύ, τίποτ’ άλλο,
η ζωή μου, η ψυχή μου είσαι εσύ,
μόνο εσύ.

Εσύ είσαι η ζωή μέσ’ στις ζωές,
στα μάτια σου, του κόσμου οι ομορφιές,
το γέλιο σου σκορπά τις συννεφιές,
εσύ είσαι η ζωή μέσ’ στις ζωές.

Εσύ είσαι η φωνή μέσ’ στις φωνές,
μιλάς και ομορφαίνουν οι στιγμές,
τραγούδι που `ναι οι νότες του γλυκές,
εσύ είσαι η φωνή μέσ’ στις φωνές.

Μόνο εσύ, μόνο εσύ, τίποτ’ άλλο,
και το τέλος κι αρχή είσαι εσύ,
μόνο εσύ, μόνο εσύ, τίποτ’ άλλο,
η ζωή μου, η ψυχή μου είσαι εσύ,
μόνο εσύ, μόνο εσύ.