Πάλι μου είπε η μάνα μου
Πως θα καταστραφώ
Που όλο αλλάζω αγκαλιές
Και κάπου δεν αράζω.

Τα χρόνια μου που πέρασαν
Δεν έβαλα μυαλό
Κι όσα ναυάγησαν φιλιά
Μες το ντουλάπι βάζω.

Τόσα χιλιόμετρα αδειανά
Και έφτασα ως εδώ
Κι ούτε που ξέρω τώρα πια
Τι άλλο περιμένω
Μα ο ήλιος που ξεπρόβαλλε
μου λέει έξω να βγω
στα χείλη τα φιλήδονα
τσιγάρο αναμμένο.

Όσες οι λύπες κι οι χαρές
Μα ο πόνος πιο βαθύς
Κι αυτή ζεστή σου μυρωδιά
Σαν είσαι ιδρωμένος
Να πάλλεται ο έρωτας
Και ψάχνεις για να μπεις
Μες στη ζεστή μου αγκαλιά
Γλυκά φυλακισμένος.

Όσο και αν προσπάθησα
Να ζω κανονικά
Και τώρα που μεγάλωσα κανείς δε συγχωράει
Μια ατίθαση, μποέμισσα
Και εύθραυστη καρδιά
Που για ένα ακόμα σ αγαπώ
Στον ουρανό πετάει.