Είδα στον ύπνο μου, απόψε, πως μίκρυνες
πως έγινες ένα τριαντάφυλλο κόκκινο,
φρέσκο, σαν άκοπο.

Σ’ είχα στο χέρι μου, τάχα,
και πήγαινα, πήγαινα.
Που να σε βάλω;
όλη η γης είναι στήθος μου.

Πέρασα κι άφησα δεξιά τον Ταΰγετο
στάθηκα μόνο, τον κοίταξα λίγο
και πήρα το δρόμο μου πάλι
και πήγαινα, πήγαινα.

Που να σε βάλω;
όλη η γης είναι στήθος μου.

Σ’ είχα στο χέρι μου.

Που να σε βάλω;
όλη η γης είναι στήθος μου.

Σ’ είχα στο χέρι μου, σ’ είχα στο χέρι μου.