Η Ρουθ, η Μωαβίτισσα
και η γλυκιά μου η μάνα
σε μαύρο κάμπο και χρυσό
μαζεύουνε το μάννα.

Της Πάρου οι ανεμόμυλοι,
τις βλέπουν και δακρύζουν
παρακαλούν τον άνεμο
κι αρχίζουν να γυρίζουν.

Του κόσμου όλα τα πουλιά,
φέρνουν σπυρί το στάρι,
ζεστό ψωμί στον ύπνο μας,
κάτω απ’ το μαξιλάρι.

Η Ρουθ, η Μωαβίτισσα
και η γλυκιά μου η μάνα
σε μαύρο κάμπο και χρυσό
μαζεύουνε το μάννα.