Αναζητώντας μια μεγάλη αλήθεια
έριξε δίχτυα
μέσα του με φόρα

Στα νερά
τα βαθιά
τα μαβιά απ’ τη γέννα του
και περιμένει τις λέξεις

Και
ούτε Θεός
ούτε ένα φως
δε σπαρταρά
μες στα δίχτυα του
Ούτε Θεός
ούτε ένα φως
δε σπαρταρά
μες στα δίχτυα του

Δεν είχε πότε πότε καλή ψαριά
ούτε ακριβά, ούτε βαθιά , ούτε σοφά
κι αυτό που πουλά μηδέν
μηδενικό τελικά
τελικά...
Δεν!

Αναζητώντας πια για μια ζωή τ’ ακριβό
ξέρει καλά ότι δε ζει διόλου μέσα του
μα παριστάνει πως έχει κι απ’ αυτό
στον καιρό της νοθείας

Πόσοι τριγύρω που πουλάνε φύκια
Και πόσοι που αγοράζουν
βγάζει τα δίχτυα του

Και Θεός
κι ένα φως
πουθενά
μες τα δίχτυα του

Ίσως και να βγάζεις πια πιο πολλά με την άγνοια...

Δεν είχε καλή ψαριά
ούτε ακριβά, ούτε βαθιά , ούτε σοφά
μηδενικό
αυτό που πουλά μηδέν
τελικά