Του πόνου μου τη δύναμη
πως θα τηνε μερώσω
αφού και στο χαμόγελο
δάκρυ θα φανερώσω.

Ο ήλιος χάθη στα βουνά
κι η ελπίδα λιγοστεύει
μα η δίψα για τη λευθεριά
μονίμως και θεριεύει.

Η πλάση που ονειρεύτηκα
μες στην καρδιά αγναντεύει
κι η ανάσταση που πρόσμενα
μες στην ψυχή φωλεύει.

Ω Θε μου βάσταξε γερά
και στην οργή δωσ’ τόπο
κι άφεση δώσε αμαρτιών
στα λάθη των ανθρώπω.