Από του χρόνου τη θωριά τίποτα δε γλιτώνει
ως κι οι αγάπες φθείρονται και καταλυούνται οι πόνοι.

Ως κι α’ περηφανεύγεσαι πως ό,τι θες, το κάνεις
πάντοτε κάτι πιο ψηλά θα `ναι που δε το φτάνεις.