Ανάμνησης εικόνα στην βροχή
νυχτώσανε του δρόμου τα ρολόγια
θνητός που ζει σε λάθος εποχή
ηχείο που του κλέψανε τα λόγια.

Αντένες σε θολούς σχηματισμούς
νταλίκες με αλλόκοτα φορτία
θυμάμαι σου `στειλα χαιρετισμούς
ημίτονο ψυχρό η εμπειρία.

Απόψε κάτι θέλω να σου πω
νανούρισμα να μοιάζει και κρυψώνα
θεώρημα ν'αντέχει στον καιρό
ηλιόγερμα με φόντο τον αιώνα.

Αγκάθι η αλήθεια που κεντά
νησίδα που μας κράτησε απ'την τρέλα
θρυμμάτισμα γυαλιού που σπάει κοντά
η μνήμη όλα τα σώζει, χαμογέλα.