Άνυδρες είναι πάλι οι εποχές
πέλαγος τα όνειρα μας αγριεμένα
ανθρώπινο φορτίο οι κουπαστές
που ψάχνει μια απάντηση στα ξένα.

Μα όταν κρυφτείς απ'τη βροχή
σε κάποιου ορίζοντα την άκρη
θα γεννηθείς απ'την αρχή
θα διώξεις τον εφιάλτη.

Χορεύουν στα λιμάνια οι σκιές
καθώς η αγάπη φεύγει για να μείνει
στο χάρτη διαγράφοντας το χθες
στη μέθη της ελπίδας που τ'αύριο δίνει.