Τις νύχτες που κυκλοφορώ για θύματα
στα κέντρα μέσα δεν μπορώ· αινίγματα
με βάζουν σε διλήμματα
και προχωρώ.

Τις νύχτες που κυκλοφορώ χαράματα
στους δρόμους στήνουνε χορό φαντάσματα,
μου κλείνουν τα περάσματα
και προχωρώ.

Τι να μου συμβαίνει, τι
τόσα χρόνια που γυρίζω
κι η αγάπη είχε κρυφτεί
στο καπέλο μου το γκρίζο;
Μόνος τώρα δεν μπορώ
μες στη σκοτεινή πλευρά μου
ν’ αγαπήσω και να βρω
τα παράξενα όνειρά μου.

Τις νύχτες που κυκλοφορώ καπνίζοντας
μόνος θα ψάξω να σε βρω, γνωρίζοντας
πως κάπου υπάρχει ορίζοντας
και προχωρώ.