Στο μυαλό μου συχνά φέρνεις επανάσταση
και μια τρελή κατάσταση που δύσκολα ελέγχω.
Στη θολή μου ματιά σαν αναπαράσταση
ξυπνά ότι δεν αντέχω.

Και πηγαίνω με τα φρένα μου σπασμένα
να τρακάρω στης ψυχής τ’ απωθημένα.
Δεν κατάφερα τη μνήμη μου να σβήσω
για μια στιγμή, για ένα λεπτό να σε νικήσω.

Και πηγαίνω με τα φρένα μου σπασμένα
να τρακάρω στης ψυχής τ’ απωθημένα.
Έχω άλλοθι τα πάντα να γκρεμίσω
στο αδιέξοδο που μ’ άφησες να ζήσω.

Τη ζωή μου μπορεί να μην υπολόγισα
γιατί συνθηκολόγησα σε σκάρτες εξηγήσεις.
Στη φτωχή μου καρδιά δήθεν ομολόγησα
ξανά πως δε θα μου λείψεις.

Και πηγαίνω με τα φρένα μου σπασμένα
να τρακάρω στης ψυχής τ’ απωθημένα.
Δεν κατάφερα τη μνήμη μου να σβήσω
για μια στιγμή, για ένα λεπτό να σε νικήσω.

Και πηγαίνω με τα φρένα μου σπασμένα
να τρακάρω στης ψυχής τ’ απωθημένα.
Έχω άλλοθι τα πάντα να γκρεμίσω
στο αδιέξοδο που μ’ άφησες να ζήσω.