Εθολαθήκαν τα νερά του κόλπου τση Κισσάμου
ξέρε πως τα θολάνανε τα μάτια τα δικά μου.

Βαστώ το το χατίρι σας στη κεφαλή μου φέσι
και πορπατώ προσεκτικά φοβούμαι μη μου πέσει.

Γιάντα με κάνεις και πονώ νά'ξερα ήντα κερδίζεις
το κουρασμένο μου κορμή γιάντα το βασανίζεις.