Τα λόγια που μου `πες όλα τα ξέχασα
κι απ’ τη ζωή μου χρόνο δεν έχασα
κι αν είναι καιρός, θα ξεχάσω και το πρόσωπό σου.

Και τα φιλιά που τότε σε κέρασα
και τα δικά σου όλα τα ξέχασα
ήταν γραφτό να ξεχάσω και το πρόσωπό σου.

Μα τα φιλιά σου αν τα προσπέρασα
τι είναι αυτό που τα βράδια προσπαθώ μα να ξεχάσω δεν μπορώ;
ω ω ω να ξεχάσω δεν μπορώ.

Και τους καβγάδες κι όλα τα ψέματα
τις αναμνήσεις όλες τις πέταξα
και για αυτό εγώ δε μετανιώνω.

Φωτογραφίες σου μες στα συρτάρια μου
δικά σου λουλούδια μέσα στα βάζα μου
δεν υπάρχουνε πια, κανένα ίχνος δικό σου.

Μα αν όλα αυτά εγώ τα προσπέρασα
τι είναι αυτό που τα βράδια προσπαθώ μα να ξεχάσω δεν μπορώ;
ω ω ω να ξεχάσω δεν μπορώ.

Το λάθος μου ήταν πως κάποτε πίστεψα
ότι εγώ ήμουν το άλλο σου μισό
εσύ δεν το `νιωσες αυτό
ω ω ω να ξεχάσω δεν μπορώ.