Δυο μήνες που `φυγες κι εγώ δεν υπάρχω,
οι φίλοι μου `πανε πως είσαι καλά,
μου `παν πως ήτανε με κάποιον άλλον
και το δαχτυλίδι μου δεν το φορά.

Γρήγορα το `βγαλες το δαχτυλίδι,
τ’ αγαπημένο σου, μικρό στολίδι,
κάπου το πέταξες σαν το σκουπίδι,
αχ, της αγάπης μας το δαχτυλίδι.

Δυο μήνες πέρασαν και μ’ έχεις ξεχάσει,
πού βρήκες δύναμη και δε μου μιλάς,
όρκοι και όνειρα γίνανε στάχτη
και το δαχτυλίδι μου πια δε φοράς.

Γρήγορα το `βγαλες το δαχτυλίδι,
τ’ αγαπημένο σου, μικρό στολίδι,
κάπου το πέταξες σαν το σκουπίδι,
αχ, της αγάπης μας το δαχτυλίδι.