Από σένα παίρνουν υπόσταση οι ώρες
ευωδιάζουν εράσμια στο αβρό κορμί σου,
τρέφουν χυμούς, χλωρούς κισσούς πετάνε.

Από βαθιά κινάει η ταραχή.
Αντλώ από τα μάτια σου ομορφιά
κι απ’ το κορμί σου μυστική μαγεία.
Ω, χαρά της προσμονής,
μειδίαμα τρυφερό στις αείροες φλέβες σου
που μ’ οδηγούνε στην καρδιά σου.