Αν απομακρυνθώ από σένα,
πώς θα σε γνωρίσω,
αφού χωρίς εμένα δεν έχεις ταυτότητα;
Αν απομακρυνθείς από μένα,
πώς θα με γνωρίσεις,
αφού χωρίς εσένα δεν υπάρχω;
Είμαστε η ολοκλήρωσή μας
χωρίς ελπίδα να γνωρίσουμε την ομορφιά της.
Γι’ αυτό διαλύεσαι μέσα στην τελειότητα,
γι’ αυτό ανάβω-σβήνω μέσα στο φθαρτό.
Μόνη σου είσαι η θετική καμπύλη
με τα όρια των γραμμών που περιέχεις.
Μαζί μου γίνεσαι ευθεία
και απειρίζεσαι.
Φθαρτοί μέσα στην αφθαρσία μας,
πεπερασμένοι στην απειρότητά μας,
θνητοί μες στην αθανασία μας.