Τρεις κοπέλες γυρνούν απ’ τα χωράφια.
Το κορμί τους αχνίζει την κούραση,
όπως όταν ανασαίνουν τη νύχτα τα δέντρα.
Στα ρουθούνια τους χιμάει αρσενικός αέρας,
στα μαλλιά τους περνά ρίγος χεριών,
οι λαγόνες τους ξαναμμένα ταμπούρλα!

Κι ένα γέλιο κυλάει
μες στην απέραντη νύχτα που τις καλεί.