|
Στίχοι: Πέτρος Γκολίτσης
Μουσική: Αμελοποίητα
Η ξύλινη καρέκλα βρέχεται
η ξύλινη καρέκλα περιμένει
έξω στη βροχή
τον κύριό της.
Η ξύλινη καρέκλα αιμορραγεί.
__________________
Αδιάλειπτα τρισδιάστατο το πραγματικό
κρεμάω πίνακες στους τοίχους.
Το πιο σημαντικό πλέον στους πίνακες
είναι το καρφί
που τους κρατάει στους τοίχους.
__________________
Αλάλητη, ατελέστατη
ενδέχεται η ζωή
να είναι ένα σχοινί
που κόβεται
απ’ το ίδιο του το βάρος.
Κρέμεται στο πουθενά
με φόντο που αλλάζει.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 549 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|