Μες στη βροχή αχνίζεις, κορμί υδάτινο,
πολιορκία αθώρητη μουσικών πόθων.

Τα χέρια σου πιο όμορφα απ’ τον κεραυνό,
όταν το κόκκινο κρασί θολώνει τις φλέβες
κι ανάβει πυρκαγιές το σώμα σου
και ημερεύει.