Της σιωπής πληθυντικός
δεν της ταιριάζει.
Στερείται πολλαπλότητας
χωρίς να αναιρείται.
Μοιάζει η σιωπή ανάσα θεϊκή
που λόγος δεν της πρέπει
μοιάζει η σιωπή με βλέμμα
που κάνει διάφανη την ψυχή
και όλο τον κόσμο λιγοστό
στ’ άπειρο τ’ ουρανού
π’ ανάσα αναδύει.

Ίσως γι’ αυτό να τρεμοπαίζουν που
και που κάτι θαμπά αστεράκια.
Ανάσα κάποιου θα `ναι που
τ’ αχνοσβήνει αιώνια.