Αναρωτιέμαι , τα βήματά μου
πού με πηγαίνουνε
χωρίς αγάπη , μες το σκοτάδι,
με συντροφεύουνε.

Αργά μες τη νύχτα,
σε δρόμους μακρινούς,
αγάπη σε ψάχνω,
κλαίω με στεναγμούς.

Αργά μες τη νύχτα,
σε δρόμους μακρινούς,
διαβαίνω και τρέχει
σε σένα νε ο νους.

Μέχρι να φέξει,
με αγκαλιάζει σφικτά ο πόνος σου
και πάλι γέρνουν,
τα βήματα μου μέσα στο δρόμο σου.

Αργά μες τη νύχτα,
σε δρόμους μακρινούς,
αγάπη σε ψάχνω,
κλαίω με στεναγμούς.

Αργά μες τη νύχτα,
σε δρόμους μακρινούς,
διαβαίνω και τρέχει
σε σένα νε ο νους.