Κι ο ήλιος που `ναι στα ψηλά
άμα σε συναντήσει
χάνεται και την περασά
δεν βρίνει για να δύσει.

Αυγή του κόσμου αρχόντισσα
όντε ξυπνάς και βγαίνεις
το βλέμμα εκείνης π’ αγαπώ
πάντα στο νου μου φέρνεις.