Δεν είσαι εκείνη
που μου `ταζε τ’ αστέρια
και με κρατούσε αγκαλιά
Χειμώνες έγιναν
για μας τα καλοκαίρια
και εγώ παγώνω
που είμαι μόνος τώρα πια

Εγώ σε πίστεψα
σε όσα μου ορκιζόσουνα
μα εσύ αγάπη μου
σαν άνεμος χανόσουνα
Εγώ στηρίχτηκα
σε όλα όσα πίστεψα
πως την δική μου αγάπη
δεν θ’ αρνιόσουνα
μα έχεις σκορπίσει τα όνειρα μου
σαν την στάχτη
και από φιλότιμο
δεν σου `φυγε καρδιά μου
ούτε ένα δάκρυ

Ήθελα αγάπη από `σένα
όμως πήρα κομματιασμένη την καρδιά
σου εμπιστεύτηκα αισθήματα
και πήγαν όλα χαμένα
απ’ την δική σου την ψευτιά