Σαν ατέλειωτο βιβλίο η ζωή μου
που ξεφυλλίζω μόλις μόνος μου βρεθώ
Στο δικό σου το κεφάλαιο δακρύζω
αφού δεν έπαψα ποτέ να σ’ αγαπώ

Δεν είσαι εδώ κι αιμορραγώ
όλα σκοτείνιασαν για ’μένα
Δεν είσαι εδώ και τι να πω
όλα θυμίζουνε εσένα
Δεν είσαι εδώ κι όμως εγώ
τα μάτια κλείνω και σε βλέπω
Μα την αλήθεια δεν αντέχω να την δω

Στον πυρετό μου τ’όνομά σου ψιθυρίζω
και στο σκοτάδι η μορφή σου αναζητώ
Τα μάτια κλείνω και πως είσαι εδώ νομίζω
Με την ανάμνηση σου έμαθα να ζω

Δεν είσαι εδώ κι αιμορραγώ
όλα σκοτείνιασαν για ’μένα
Δεν είσαι εδώ και τι να πω
όλα θυμίζουνε εσένα
Δεν είσαι εδώ κι όμως εγώ
τα μάτια κλείνω και σε βλέπω
Μα την αλήθεια δεν αντέχω να την δω