Απ’ την τόση μου καλοσύνη
το κεφάλι μου χτυπώ,
σ’ όσους φέρθηκα εντάξει
όλοι μου `καναν κακό.

Μ’ αδίκησαν, μ’ αδίκησαν
οι συγγενείς κι οι φίλοι,
ακόμα και τα αδέλφια μου
μου πίκραναν τα χείλη.

Απ’ τ’ αντρίκιο φιλότιμο μου
σ’ όλους έκανα καλό,
όμως βρήκα αχαριστία
κι από κείνη που αγαπώ.

Μ’ αδίκησαν, μ’ αδίκησαν
οι συγγενείς κι οι φίλοι,
ακόμα και τα αδέλφια μου
μου πίκραναν τα χείλη.