Σε παλάτι μυθικό, στού μυαλού το σκηνικό
έζησα μια νύχτα εσύ κι εγώ,
ντυμένη στα μεταξωτά με κοιτούσες τρυφερά,
γύρω, αναμμένα κόκκινα κεριά,
ένα φεγγάρι εγώ κι εσύ στου έρωτά μας τη σκηνή,
που είχε πάρει χρώμα απ’ την ανατολή.

Κι έγινα η Σαλώμη σου, μωρό μου,
άλλη μια βραδιά στο όνειρό μου
και τα πέπλα τού έρωτα, ένα - ένα,
τα πετούσα κι έλιωνα για σένα.

Σε τοπίο ονειρικό σ’ έχω φέρει στο μυαλό,
αυτή τη νύχτα για σένα ζω,
ντυμένη στα μεταξωτά σε μεθούσα με φιλιά,
στα παλάτια τού μυαλού, τα μακρινά,
ένα φεγγάρι εγώ κι εσύ στου έρωτά μας τη σκηνή,
που είχε πάρει χρώμα απ’ την ανατολή.

Κι έγινα η Σαλώμη σου, μωρό μου,
άλλη μια βραδιά στο όνειρό μου
και τα πέπλα τού έρωτα, ένα - ένα,
τα πετούσα κι έλιωνα για σένα.

Σε τοπίο ονειρικό σ’ έχω φέρει στο μυαλό.