Δεν μπορώ μια ζωή
σ’ αεροδρόμια να τρέχω, στο `χω πει.
Μια Welcome μια Bon Voyage
έχω βαρεθεί μαντήλια να κουνάς.

Σ’ αεροδρόμια και σταθμούς
σε λιμάνια και σ’ οδούς
μ’ αποχαιρετάς και κλαις
θα με σκέφτεσαι μου λες.

Και κρεμιέσαι απ’ το λαιμό μου
δεν μπορώ μου λες μωρό μου
με γεμίζεις με κραγιόν
έχε γεια προς το παρόν.

Δεν μπορώ μια ζωή
να περάσω σ’ αίθουσες αναμονής
έρχεσαι κι αναχωρείς
κι έχει γίνει βαποράκι της γραμμής.

Κάποια άλληνε θα βρω
μονομιάς θα απαλλαγώ
πολυάσχολη δε θα `ναι
και μαζί της θα κοιμάμαι.

Ας μην έχει μάτια πλάνα
κι ας φοβάται τ’ αεροπλάνα
ας μην είναι τόσο χάϊ
φτάνει να την έχω πλάι.

Να μου λες έχω δουλειά
επειγόντως φεύγω για την Ταιβάν
και μετά για το Σουδάν
κι εγώ μένω πίσω μόνος σαν χαϊβάν.

Και δεν πάει η βαλίτσα
μπέμπα θα στο πω στα ίσα
στο επόμενο ταξίδι
να κρατάς και λίγο ξύδι.

Μη με ψάξεις να με βρεις
σ’ αίθουσες αναμονής
και για να `μαστε και πάτσι
τώρα εγώ έχω πετάξει.